Kehidupan ini tak selalu di atas. Kadang kadang di bawah. Bukan selalu saya gembira. Ada juga waktu sedih. Mungkin setiap bulan ada saja masa saya mengada ngada lebih sikit daripada biasa. Mungkin termasuk dalam proses membesar atau menua.
Saya pun tak tahu kenapa saya sensitif terlebih hari ini. Ada saja tak kena. Rasa nak menangis dan menangis. Saya nak marah dan marah. Saya rasa saya makin faham kenapa kakak saya dulu tiba tiba jadi pendiam dan jauh sikit daripada keluarga dan tak bergaul.
Tapi bila saya ingat balik, saya rasa sayalah puncanya. Mungkin ini balasan untuk saya. Sekarang saya rasa benda yang sama. Mungkin syndrome nak habis belajar. Kakak saya dulu pun masa nak habis belajar jadi macam saya juga. Tak tahu lah tapi rasa lonely walaupun duduk di rumah.
Sweet dreams.
No comments:
Post a Comment